ما مد نظر قرار می دهیم  که چگونه و تحقیق و توسعه داخلی استفاده از سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC) را تحت تاثیر قرار داده و اینکه چگونه این روابط در صنایع مختلف متفاوت می باشد. ما به طور کلی در می یابیم که سرمایه گذاری تحقیق و توسعه تعداد سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC) مرتبط با صنایع را افزایش می دهد.  همچنین در می یابیم که سرمایه گذاری های مربوط به تحقیق و توسعه تاثیر بسیار زیادی بر روی کاربرد سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC) در صنایعی که به سرعت در حال رشد هستند و از نظر فناوری در حال تغییر می باشند، دارد. تحلیل های ما شفافیت بیشتری  را در مورد ارتباطات تحقیق و توسعه و سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC)  در حضور احتمالات با ادغام مفاهیم ظرفیت جذب و استدلال گزینه های حقیقی، ایجاد می کند.

سرمایه گذاری های مربوط به تحقیق و توسعه و سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC) دو راه اصلی برای توسعه توانایی های جدید می باشد. سرمایه مخاطره آمیز شرکتی (CVC) می تواند به عنوان یک جانشینی برای سرمایه گذاری های مربوط به تحقیق و توسعه در این موارد گردد. از یک طرف دسترسی به فناوری جدید می تواند در بازار های سرمایه به جای استفده از فناوری های داخلی مورد استفاده قرار گیرد. از طرف دیگر دانش های بدست آورده شده از طریق  تحقیق و توسعه می تواند باعث افزایش توانایی برای تشخیص ارزش تکنولوژی ها در مورد اهداف مورد نظر و استفاده از چنین فناوری هایی گردد. همچنین در این زمینه اشتراکاتی وجود دارد که  تحقیق و توسعه داخلی می تواند بر خلاف جایگزینی CVC با سرمایه گذاری های مربوط به تحقیق و توسعه، حمایت کننده باشد.

همچنین ما بیان می کنیم که سرمایه گذاری های مربوط به تحقیق و توسعه می تواند ظرفیتی را در صنایع برای  تعیین و به کارگیری فناوری ها  در مورد اهداف CVC ایجاد کند. میزانی که این ظرفیت ها می تواند در مورد CVC مورد استفاده قرار گیرد بستگی به شرایط صنایع دارد. ما به این بحث می پردازیم که تغییرات سریع فناوری در صنایع انگیزه کارکنان صنایع را برای استفاده از  دانش های مورد نظر از طریق تحقیق و توسعه برای بکارگیری اهداف CVC پایین می آورد.